Οι σιελογόνοι αδένες έχουν ευρύτατη νοσολογία, ξεκινώντας από Φλεγμονές μέχρι Όγκους. Οι Φλεγμονές αναφέρονται στην προηγούμενη ενότητα.

Όγκοι. Πολλοί διαφορετικοί τύποι όγκων μπορεί να αναπτυχθούν στους σιελογόνους αδένες, κακοήθεις ή συνηθέστερα καλοήθεις.

Οι δύο πιο συνηθισμένοι καλοήθεις όγκοι είναι είναι το πλειόμορφο αδένωμα και ο όγκος του Warthin.

Το πλειόμορφο αδένωμα συνήθως εμφανίζεται στις Παρωτίδες, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί στον Υπογνάθιο αδένα και τους Ελάσσονες Σιελογόνους αδένες. Ο όγκος είναι συνήθως ανώδυνος και μεγαλώνει αργά. Τα πλειόμορφα αδενώματα είναι καλοήθη (μη καρκινικά) και είναι πιο συνηθισμένα στις γυναίκες από τους άνδρες.

Ο όγκος του Warthin είναι επίσης καλοήθης και αναπτύσσεται στην παρωτίδα. Ο όγκος του Warthin μπορεί να αναπτυχθεί αμφίπλευρα (ταυτόχρονα και στις δύο πλευρές του προσώπου) και τον συναντούμε περισσότερο στους άνδρες.

Ενώ οι περισσότεροι Όγκοι των σιελογόνων αδένων είναι καλοήθεις, κάποιοι μπορεί να είναι κακοήθεις. Οι Κακοήθεις Όγκοι περιλαμβάνουν Βλεννοεπιδερμοειδές καρκίνωμα, Αδενοκυστικό καρκίνωμα, Αδενοκαρκίνωμα και Κακοήθεις μεικτούς Όγκους.

Θεραπεία των νόσων των Σιελογόνων αδένων

Η θεραπεία οιουδήποτε προβλήματος των Σιελογόνων αδένων εξαρτάται από την αιτία του. Αρχικά, διερευνάται η ύπαρξη όγκου ή φλεγμονής με την αξιολόγηση του ιστορικού, του υπερηχογραφήματος, της αξονικής τομογραφίας και της βιοψίας. Η βιοψία με λεπτή βελόνα (FNA) συμβάλλει ιδιαίτερα στην αξιόπιστη προεγχειρητική διάγνωση.

Χειρουργική επέμβαση απαιτείται για την αφαίρεση καλοήθων και κακοήθων όγκων.

Σε μερικούς κακοήθεις όγκους γίνεται συμπληρωματικά ακτινοβολία και χημειοθεραπεία.