Οστικά Μοσχεύματα

5 Μαρτίου 2019

Όταν ένα ή περισσότερα δόντια χαθούν, το φατνιακό οστούν (το τμήμα της γνάθου που τα στηρίζει) σταδιακά απορροφάται και συχνά σε τέτοιο μεγάλο βαθμό που δεν απομένει αρκετό οστούν για να τοποθετηθούν Εμφυτεύματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί να γίνει Μεταμόσχευση οστού από τον ίδιο τον ασθενή ή από μια τράπεζα ιστών.

Με την πάροδο του χρόνου, το Οστικό Μόσχευμα ενσωματώνεται με το υπάρχον οστούν και δημιουργεί μια ασφαλή βάση για τοποθέτηση Οδοντικών Εμφυτευμάτων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ΓναθοΠροσωπικός Χειρουργός μπορεί να τοποθετήσει το Οστικό Μόσχευμα και τα Οδοντικά Εμφυτεύματα κατά τη διάρκεια της ίδιας Χειρουργικής επέμβασης εξοικονομώντας χρόνο.

Η διαδικασία Μεταμόσχευσης οστού

Οι πρόοδοι στον τομέα της ΓναθοΠροσωπικής Χειρουργικής έχουν κάνει τις διαδικασίες Μεταμόσχευσης οστού πολύ πιο απλές, μειώνοντας τους χρόνους αποθεραπείας και βελτιώνοντας τα αποτελέσματα για τους ασθενείς.

ΕΙΚΟΝΑ 38 από το ΒΙΒΛΙΟ του ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ: Λήψη ενδοστοματικού μοσχεύματος από την περιοχή της γενειακής σύμφυσης, μετά από οριζόντια τομή στο προστόμιο μεταξύ των κυνοδόντων ή των πρώτων προγομφίων της κάτω γνάθου και απόσπαση της αναγκαίας ποσότητας οστικού μοσχεύματος. Ακτινογραφική απεικόνιση της δότριας περιοχής μετεγχειρητικά.

Ένα Οστικό Μόσχευμα αποτελείται από μικροσκοπικά κοκκία οστού και εφαρμόζεται απευθείας στην περιοχή της γνάθου στο οστικό έλλειμμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ειδικοί αυξητικοί παράγοντες, με τη χρήση του αίματος του ασθενούς και της μεθόδου PRP (Platelet Rich Plasma -Πλάσμα πλούσιο σε Αιμοπετάλια) και PRF (Platelet Rich Fibrin – Πλάσμα πλούσιο σε Ινώδες) μπορούν να συνδυαστούν με το Οστικό Μόσχευμα για να επιταχυνθεί η διαδικασία επούλωσης.Σχεδόν όλοι οι ασθενείς, που χρειάζονται Οστική Μεταμόσχευση επιλέγουν να πραγματοποιήσουν τη διαδικασία αυτή με Μέθη (ενδοφλέβια αναλγησία και χαλάρωση) παρουσία Aναισθησιολόγου, όχι διότι θα πονέσουν, αλλά γιατί θα είναι πιο ήρεμοι και χωρίς άγχος.

ΕΙΚΟΝΑ 37 από το ΒΙΒΛΙΟ του ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ: Σχηματική απεικόνιση της λήψης ενδοστοματικού μοσχεύματος από την οπίσθια περιοχή του σώματος της κάτω γνάθου. Σχεδιασμός τομής για τη δημιουργία κρημνού σε ασθενή: α) που φέρει φυσικά δόντια στην οπίσθια περιοχή της κάτω γνάθου, β) που φέρει προσθετική εργασία, γ) με νωδότητα. Σχεδιάζεται η δότρια περιοχή μοσχεύματος ανάλογα με τις ανάγκες σε ποσότητα μοσχεύματος (δ) και αφαιρείται το προσχεδιασμένο οστικό τεμάχιο (ε).

Ανύψωση του Εδάφους του Ιγμορείου (Sinus Lift)

Σχηματική απεικόνιση του ιγμορείου άντρου, όπου φαίνεται το πυραμοειδές σχήμα του, με το Έδαφος (τη βάση του) προς τη φατνιακή ακρολοφία της άνω γνάθου και την κορυφή προς το εξωτερικό τοίχωμα της ρινικής κοιλότητας, αντίστοιχα προς το μέσο ρινικό πόρο.

Η απώλεια οπίσθιων δοντιών της άνω γνάθου έχει ως αποτέλεσμα κυρίως την απορρόφηση του Οστού που στηριζόντουσαν τα δόντια και δευτερευόντως τη διεύρυνση του Ιγμορείου (άλλως ονομαζόμενο Ιγμόρειο άντρο ή Γναθιαίος κόλπος, που αποτελεί αυτόνομη αεροφόρο κοιλότητα σε κάθε πλευρά της Άνω γνάθου στο Πρόσωπο).Τα προαναφερόμενα έχουν σαν αποτέλεσμα, το ύψος του οστού κάτω από το Έδαφος του Ιγμορείου να μην επαρκείγια τοποθέτηση Eμφυτευμάτων, οπότε εάν δεν αυξηθεί το οστούν στην περιοχή αυτή δεν μπορούν να τοποθετηθούν τα πίσω Eμφυτεύματα και κατ’ επέκταση τα δόντια στην περιοχή αυτή της Άνω γνάθου.Το Ιγμόρειο επικαλύπτεται από μία μεμβράνη. Η ανύψωση του Εδάφους του Ιγμορείου περιλαμβάνει τη μετακίνηση της μεμβράνης αυτής προς τα άνω και την κάλυψη του χώρου που

Σχηματική απεικόνιση της τεχνικής του οστικού παραθύρου για την ανύψωση του εδάφους του ιγμορείου άντρου. α) Σε μετωπιαία (στεφανιαία) τομή του ιγμορείου φαίνεται η αναπέταση κρημνού ολικού πάχους. β) Διάνοιξη πλευρικού οστικού παραθύρου και σταδιακή αποκόλληση της μεμβράνης του Schneider. γ) Πλήρωση του κενού που δημιουργείται μετά την ανύψωση της μεμβράνης με οστικό μόσχευμα.

δημιουργείται με Οστικό Μόσχευμα. Το Μόσχευμα αυτό τοποθετείται μεταξύ της αεροφόρου κοιλότητας του Ιγμορείου, οριοθετούμενο προς τα άνω από την ανυψωθείσα μεμβράνη και προς τα κάτω από το εναπομείναν οστούν μετά την εξαγωγή των άνω δοντιών. Η όλη αυτή διαδικασία αποσκοπεί στη δημιουργία ικανοποιητικού οστικού υπόβαθρου για την ασφαλή τοποθέτηση Οδοντικών Εμφυτευμάτων.Υπάρχουν διάφοροι τύποι Μοσχευμάτων, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Η άμεση τοποθέτηση Οδοντικών Εμφυτευμάτων εξαρτάται από την εξασφάλιση της σταθεροποίησής τους στο Οστούν. Συνήθως, μπορούν να τοποθετηθούν κατά την ίδια χειρουργική φάση Εμφυτεύματα, εάν προεγχειρητικά το υπάρχον Οστούν σε ύψος είναι τουλάχιστον 5 χιλιοστά.Δείτε για την Ανύψωση του Ιγμορείου και από το Κεντρικό Μενού, <<Εμφυτεύματα>>, στην Ενότητα <<Απορίες>>, Μέρος Γ, Ερώτηση 8.

Διεύρυνση της φατνιακής ακρολοφίας

**ΕΙΚΟΝΑ 17 από το ΒΙΒΛΙΟ του ΚΑΘΗΓΗΤOY:** Κατάταξη της φατνιακής ακρολοφίας στα διάφορα στάδια απορρόφησής της μετά την εξαγωγή των δοντιών. Περιγράφεται σταδιακά από αριστερά προς τα δεξιά, η ποσότητα οστού που θα παραμείνει.

Η απώλεια των δοντιών προκαλεί απορρόφηση της φατνιακής ακρολοφίας (το τμήμα του οστού μέσα στο οποίο βρίσκονται τα δόντια) όχι μόνο σε ύψος, αλλά και σε εύρος, με αποτέλεσμα να μην επαρκεί το οστούν για την ασφαλή τοποθέτηση Εμφυτευμάτων. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι διεύρυνσης της φατνιακής ακρολοφίας, που συχνά συνδυάζουν αυτόλογο Μόσχευμα (από τον ίδιο τον ασθενή) με ετερόλογο Μόσχευμα (από τράπεζα ιστών) ή/και ειδικές μεμβράνες ανάπλασης. Σχετικά πρόσφατη εξέλιξη αποτελεί στο θέμα αυτό η φυγοκέντρηση του αίματος του ασθενούς και η δημιουργία μεμβρανών από τη φυγοκέντρηση του αίματος του ασθενούς με τη μέθοδο PRF (Platelet Rich Fibrin – Πλάσμα πλούσιο σε Ινώδες).

Μεγάλο Οστικό Μόσχευμα

Οι τραυματισμοί προσώπου, η περιοδοντική νόσος, τα εκ γενετής οστικά ελλείμματα, τα ελλείμματα που προκαλούνται από επεμβάσεις αφαίρεσης κακοήθων όγκων και άλλες αιτίες μπορεί να δημιουργήσουν ανάγκη για μεγαλύτερο Μόσχευμα.Σε αυτές τις περιπτώσεις τα Οστικά Μοσχεύματα λαμβάνονται από το σώμα του ασθενούς (συνήθως από τη λεκάνη ή την κνήμη) και οι επεμβάσεις γίνονται με γενική αναισθησία.Δείτε περισσότερα για το Oστικό Μόσχευμα, επιλέγοντας από το Κεντρικό Μενού <Εμφυτεύματα> και μετά <Συχνές Ερωτήσεις>, <στην Ενότητα Β> την <Ερώτηση 10>.

**ΕΙΚΟΝΑ 39 από το ΒΙΒΛΙΟ του ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ:** Λήψη λαγόνιου οστικού μοσχεύματος από τη λεκάνη του ασθενούς. (α, β) Απολύμανση και απομόνωση του χειρουργικού πεδίου, φαίνεται στην εικόνα το στέρνο και τα πλευρά προς τα άνω και ο μηρός προς τα κάτω. (γ, δ, ε,) Παρασκευή της δότριας περιοχής, σχηματισμός και λήψη του απαιτούμενου για τη περίπτωση οστικού τεμαχιδίου. στ) Προκατασκευασμένοι χειρουργικοί νάρθηκες, με τους οποίους υπολογίζουμε την αναγκαία ποσότητα οστικού μοσχεύματος ανάλογα με το μέγεθος της γνάθου.

ΕΙΚΟΝΑ 40 από το ΒΙΒΛΙΟ του ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ: Τοποθέτηση λαγόνιου οστικού μοσχεύματος στην έντονα απορροφημένη και ανώμαλου οχήματος, όπως φαίνεται από τη πλάγια κεφαλομετρική ακτινογραφία, ακρολοφία της κάτω γνάθου για τη τοποθέτηση εμφυτευμάτων. α, β, γ) Κλινική και ακτινογραφική εικόνα προεγχειρητικά. δ, ε, στ) Άποψη διεγχειρητικά. ζ) Ακτινογραφική εικόνα μετεγχειρητικά όπου φαίνεται το λαγόνιο μόσχευμα που έχει τοποθετηθεί στην κάτω γνάθο με τη βοήθεια βιδών οστεοσύνθεσης. η) Ακτινογραφική απεικόνιση μετά την τοποθέτηση τεσσάρων εμφυτευμάτων στην πρόσθια περιοχή της κάτω γνάθου. θ, ι) Ακτινογραφική και κλινική εικόνα μετά την εφαρμογή της προσθετικής αποκατάστασης.